Terwijl ik dit schrijf, zie ik in het nieuwsoverzicht dat er in Australië op Bondi Beach een grote herdenking is voor de vijftien slachtoffers van precies een week geleden. Ze zijn doodgeschoten op Chanoeka, een belangrijke dag voor het Joodse volk. Het lijkt een reactie op de gruwelijkheden in Gaza.
Het zal je man, vrouw of kind maar zijn die is doodgeschoten. Zinloos en onschuldig. Ik begrijp de herdenking en ik begrijp de verontwaardiging. In Amsterdam is er een grote opkomst met Joodse mensen die eveneens herdenken. Er is één minuut stilte en er zijn sprekers.
Iets later in dezelfde nieuwsuitzending hoor ik dat er negen mensen zijn doodgeschoten in Zuid-Afrika. Dit is in een periode van twee weken al de tweede keer. Ik zie geen herdenking, geen moment van stilte en geen sprekers.
Natuurlijk weet ik best dat het onvergelijkbare situaties zijn maar toch vind ik het lastig om voortdurend te zien hoe de Joodse slachtoffers beweend en herdacht worden, terwijl er voor deze slachtoffers geen herdenkingen zijn.
Ik vind het ook ingewikkeld om de herdenking op Bondi Beach en op de Amsterdamse Dam te zien, terwijl er meer dan vijfenzestigduizend Palestijnen gedood zijn in Gaza waar geen herdenkingen voor zijn. En dat terwijl ze zijn gedood door de regering van Israel, het land van het Joodse volk,.
Het geeft de Palestijnen geen recht om te moorden, maar ik begrijp echter wel de frustratie van de Palestijnen. Op het gebied dat ze overhielden nadat de Joden in 1947 het grootste gedeelte van hun land kregen van de internationale gemeenschap, worden daar bijna dagelijks legitiem wonende Palestijnen verjaagd of vermoord door orthodoxe Joden, gesteund door de regering en het Israëlische leger. Daarvoor zie ik geen verontwaardiging of grootscheepse herdenkingen op de Dam in Amsterdam. Ik zie geen minuut stilte en er zijn geen sprekers.
Ik ga niet mee in de redenering dat alles de eigen schuld is van de Palestijnen omdat Hamas destijds op 7 oktober zo gruwelijk heeft huisgehouden. Dat was niet alleen verschrikkelijk, het was ook dom. Het was vragen om moeilijkheden en die zijn er dan ook ruimschoots gekomen. De oorzaak ligt in de veel verdere historie. Veel verder dan twee jaar geleden. Zelfs veel verder dan tientallen jaren geleden. Nu hier geen geschiedenisles van mij, maar voor een eerlijk besef van de situatie is het handig om dat zelf wel eens op te zoeken.
Het is niet gelukt om de Russen te laten boeten voor hun agressie in Oekraïne, Europa draait voor de kosten op. Jammer, maar wel goed dat Oekraïne gefinancierd wordt. Het is in ons eigen belang, want de Russen zijn volstrekt onbetrouwbaar. Ik ben benieuwd wie de wederopbouw gaat betalen van Gaza. Wordt het gefinancierd door Trump die daar een Gaza Rivièra van gaat maken? En worden de Palestijnen daar dan impliciet verjaagd omdat ze de nieuwe dure huizen niet kunnen betalen? Of wordt er niets opgebouwd en worden de Palestijnen daar gewoon vergeten omdat ze kennelijk niet meetellen?
Hoe dan ook de geschiedenis wordt verlengd. De vraag is dan niet of er weer aanslagen zullen komen, maar wanneer en waar. Deze week was het Bondi Beach, morgen kan het de Dam in Amsterdam zijn. Er zullen dan weer herdenkingen zijn en de Palestijnen worden terroristen genoemd. De haat wordt dieper gezaaid en de geschiedenis blijft zich verlengen.
Reactie plaatsen
Reacties