29 mei - In nauwelijks honderd dagen
Mijn ouders zijn al lang geleden overleden. Ik ben al langer wees dan dat ik ooit onvolwassen kind was. Toch kan ik me nog goed de verhalen herinneren van de oorlog. Mijn ouders waren twintig toen die begon. Allebei net begonnen met studeren en vol hoop maar ook angst voor de toekomst. Ze kenden elkaar toen nog niet maar dachten hetzelfde over veel dingen. Geen van beiden tekende de loyaliteitsverklaring en moesten dus stoppen met hun studie. Mijn moeder had het zwaar in Rotterdam maar liep geen gevaar voor tewerkstelling in Duitsland. Niet Joods, dus ook daar geen gevaar. Ze hielp mee met het verspreiden met illegale blaadjes. Verzet? In elk geval dapper.