Het was op de zevende dag na zijn overlijden dat de wereld afscheid nam van een groot man.

Wie luistert naar alle geluiden in de wereld, moet bang zijn. Wie luistert naar de politici uit Amerika, uit Europa, uit China en uit het oosten moet op z’n minst zeer bezorgd zijn. Wie enig historisch besef heeft, moet bezorgd zijn. De parallel met vijfentachtig jaar geleden is beangstigend.

Op de dag dat Pieter Omtzigt afscheid neemt van de landelijke politiek, horen we dat er ruim honderdzeventig miljoen wordt bezuinigd op de meest kwetsbare leerlingen in het middelbare onderwijs. 

Hoelang accepteren we het nog?

Gisteren was het weer zover. Hulpverleners in Gaza werden in de val gelokt en koelbloedig vermoord. “Er zouden heel misschien wel eens Hamas strijders in het busje kunnen hebben gezeten.” Ja, en heel misschien zat Sinterklaas er wel in. My ass, dit was moord met voorbedachte rade. Netanyahu wil geen vrede! Hoe vaak heb ik dit al geschreven, hoe vaak heeft Israel al bewezen dat vrede geen wens is. Alleen van de mensen die zich wel drukmaken over de gijzelaars.

“Laat ze een atoombom gooien en ons afmaken.”